WYLEWKI JASTRYCHOWE (CEMENTOWO-WAPIENNE)

 

Jastrychy cementowe

Innym typem materiałów są jastrychy cementowe, zwane popularnie wylewkami, choć ich aplikacja z wylewaniem nie ma nic wspólnego. Ze względu na swoją konsystencję (korzystna jest półsucha) jastrychy cementowe najczęściej nakłada się ręcznie i tak samo zaciera. Mechanizacja tych prac jest możliwa tylko przy użyciu mixokreta, czyli agregatu posadzkarskiego (nakładanie), i zacieraczek mechanicznych (wygładzanie powierzchni). Jastrychy cementowe są zdecydowanie bardziej popularne niż wylewki anhydrytowe ze względu na swoją cenę – nic nie będzie tańsze niż jastrych mieszany z piasku, cementu i plastyfikatora bezpośrednio na budowie. Rozwiązanie takie ma jednak jeden minus – trudno określić wytrzymałość takich podkładów, a zastosowanie nieodpowiedniej jakości kruszywa lub też nieodpowiedniego cementu (cementów jest wiele rodzajów i nie wszystkie nadają się do wykonania podkładu podłogowego) skutkuje niskimi wytrzymałościami, łuszczeniem się wylewki, kruszeniem czy też wydłużonym jej wiązaniem. 

Oprócz takich rozwiązań dostępne są także materiały gotowe w workach, jednakże pomimo niewysokiej ceny za 1 worek rozwiązanie to i tak będzie droższe niż mieszanie podkładu podłogowego z cementu i żwiru. Materiały w workach są natomiast niezastąpione zimą, gdy piasek jest zamarznięty, oraz na małych powierzchniach, gdzie nie opłaca się uruchamiać agregatów posadzkarskich. Nie da się ukryć, że mechanizacja robót posadzkarskich na bazie jastrychów cementowych (tak jak i anhydrytowych) jest możliwa tylko na dużych powierzchniach. Przy jastrychach cementowych zwrócić należy uwagę na jakość, powinny one mieć wytrzymałość minimum 20 MPa na ściskanie, stąd też lepiej używać gotowych mieszanek przygotowanych przez producenta zapraw. Jastrychy cementowe są wodo- i mrozoodporne, dzięki czemu nie ma obaw przy stosowaniu ich w łazienkach (np. gdy ktoś w takim pomieszczeniu „zapomni” o izolacji podpłytkowej). 

Z wylewkami cementowymi związane jest ich zbrojenie. Dzięki niemu zwiększamy wytrzymałość jastrychu na zginanie oraz zwiększamy odporność na skurcz, a tym samym uzyskujemy możliwość stosowania większych pól roboczych bez dylatacji.

 

Przygotowanie to podstawa

Przy wykonywaniu jastrychów na początku należy odpowiednio przygotować podłoże, czyli w zależności od rodzaju podkładu podłogowego:

- gdy jest związany z podłożem – oczyścić podłoże, zagruntować zalecanym środkiem gruntującym, ułożyć dylatację przyścienną.
- gdy jest na warstwie rozdzielczej – ułożyć odpowiednią izolację (folię, papę itp.), ułożyć dylatację przyścienną,
- gdy jest na izolacji termicznej – ułożyć odpowiednią izolację termiczną, na nią folię budowlaną, dookoła ułożyć odpowiednią dylatację przyścienną, jeśli istnieje ryzyko zawilgocenia termoizolacji, czynności te należy poprzedzić ułożeniem odpowiedniej izolacji.
- przy ogrzewaniu podłogowym sprawdzić trzeba szczelność instalacji przed wykonaniem podkładu podłogowego.

Skoro mowa o dylatacjach, to bardzo ważne jest, by przenieść istniejące dylatacje konstrukcyjne na warstwy wierzchnie. Wykonywany jastrych należy także podzielić na odpowiednie pola robocze. Podział uzależniony jest od kształtu pomieszczeń, tarasu czy balkonu, rodzaju materiału, czy to jest wewnątrz czy na zewnątrz pomieszczeń, zastosowania odpowiedniego zbrojenia i tego, czy jest tam ogrzewanie podłogowe. Zwykle jeden bok ma od 4 do 8 m, pole ma powierzchnię od 20 do 40 m2, rozstaw szczelin nie powinien przekraczać 2-2,5-krotnej szerokości. Gdy nie wykonamy dylatacji, jastrych zdylatuje się sam i niekoniecznie w tych miejscach, które będą do przewidzenia i niekoniecznie w tym czasie, w którym byśmy chcieli. Bardzo często takie niekontrolowane pęknięcia przenoszą się na okładzinę ceramiczną.

 

W pasy 

Jastrychy cementowe najczęściej układa się pasami, między odpowiednimi prowadnicami, które wyznaczają poziom, grubość i, jeśli jest potrzebny, odpowiedni spadek. Powstałe bruzdy uzupełnia się tym samym materiałem. Jastrychy mają konsystencję półsuchą, po ich wysypaniu na przygotowane podłoże należy go wyrównać i zatrzeć ręcznie lub mechanicznie. Bardzo istotna, pod względem nabrania odpowiednich parametrów wytrzymałościowych, jest odpowiednia pielęgnacja powierzchni jastrychu poprzez zwilżanie wodą i/lub zastosowanie odpowiednich folii ochronnych, niedopuszczających do zbyt szybkiego wysychania. Zbyt szybkie wysychanie może doprowadzić do tzw. spalenia jastrychu i utraty wytrzymałości.

Jastrychy możemy podzielić, ze względu na rodzaj spoiwa, na cementowe i anhydrytowe (norma PN-EN 13813:2003 „Podkłady podłogowe oraz materiały do ich wykonania. Materiały. Właściwości i wymagania“ podaje jeszcze inne rodzaje spoiw: magnezjowe i asfaltowe, jednakże nie są one popularne). Możemy je też podzielić ze względu na pewne właściwości: upłynnione, samopoziomujące (raczej wylewki cienkowarstwowe) czy też nieposiadające tych właściwości (nakładanie i zacieranie ręczne). W zależności od wymagań stawianych podłodze podkład może być wykonany jako:

* związany z podłożem (stropem lub podłożem betonowym wykonanym na gruncie),
* leżący na warstwie izolacji wodochronnej – tzw. podkład na warstwie rozdzielczej, 
* leżący na warstwie izolacji akustycznej lub termicznej – tzw. podkład pływający, 
* podkład na ogrzewaniu podłogowym.

 

 

WYLEWKI ANHYDRYTOWE

 

 

Wylewki anhydrytowe

Wylewki anhydrytowe to wyroby produkowane na bazie anhydrytu. Minerał ten należy do siarczanów i najbliższy jest mu gips. Jednym słowem – anhydryt to gips bez cząsteczki wody krystalicznej i taka jest też etymologia tego słowa (z greki anhydros znaczy dosłownie „bezwodny”). Anhydryt stosowany jest dość powszechnie w budownictwie, najczęściej pod postacią wylewek samopoziomujących i jastrychów. Jastrychy anhydrytowe są szczególnie polecane na ogrzewanie podłogowe oraz na podkłady pływające i w tych przypadkach sprawdzają się najlepiej. Najlepiej zdają egzamin w budownictwie mieszkaniowym.

Na popularność tych produktów wpływają ich specyficzne właściwości techniczne. Jastrychy anhydrytowe bardzo szybko wiążą, przez co skraca się czas, po którym możliwe jest uruchomienie ogrzewania podłogowego (dla jastrychów anhydrytowych to min. 7 dni twardnienia, a przy cementowych 21 dni). Krótszy jest też czas od wylania do wykończenia powierzchni, już po 14 dniach możliwe jest przyklejenie płytek. Kolejnym atutem wylewek i jastrychów anhydrytowych jest dużo mniejszy skurcz w porównaniu z cementowymi, dzięki czemu możliwe jest stosowanie większego pola roboczego, bez dylatacji.

Oczywiście nie możemy zapominać o tym, że w każdym pomieszczeniu oraz w przejściach między nimi powinny znaleźć się dylatacje obwodowe.  Jastrychy anhydrytowe są zdecydowanie łatwiejsze w aplikacji niż cementowe, ponieważ anhydryt ma właściwości samopoziomujące. Samopoziomowanie następuje po jego zawibrowaniu sztangą, a więc jest zdecydowanie prostsze i szybsze.

Oczywiście wibrowanie następuje po jego wylaniu na podłoże. Materiał ten najczęściej wylewa się przy użyciu zwykłego agregatu tynkarskiego. Nie są wymagane agregaty z podwójnym systemem mieszania, tak jak w przypadku niektórych cementowych wylewek samopoziomujących (w ich przypadku bardzo istotne jest dobre rozpuszczenie i wymieszanie składników chemicznych, które mają istotny wpływ na parametry wylewki). Jastrychy anhydrytowe można także wylać ręcznie, jednakże realnie możliwe jest to tylko na niewielkich powierzchniach. Pamiętajmy, że 1 cm jastrychu anhydrytowego to ok. 15-18 kg na 1 m2. Jeśli przemnożymy to przez ilość centymetrów i m2, to robi się konkretna liczba (dla przykładu 20 m2, 5 cm grubości to ok. 1,5 tony, które czasem trzeba wnieść na 4 piętro). Wylewanie mechaniczne jest w przypadku wylewek anhydrytowych bardzo proste, suchy materiał zostaje wrzucony do agregatu, następnie wymieszany z odpowiednią ilością wody i wylewany na zadaną powierzchnię.

Podobnie jest z wylewaniem ręcznym, mieszamy worek z wodą w odpowiedniej proporcji i wylewamy. Pamiętać należy, że wylewka twardnieje po określonym czasie, a prace powinny być prowadzone w sposób ciągły, stąd przy wylewaniu ręcznym należy zabezpieczyć odpowiednią ilość rąk do pracy. Wylewać należy do ustalonego poziomu, ustawionego np. za pomocą poziomnicy laserowej. Wylewki anhydrytowe nie wymagają jakiejś specjalnej pielęgnacji, nie trzeba ich zraszać wodą (co byłoby nawet nadgorliwością, bo nie są to produkty wodoodporne). Ważne, aby podczas wiązania i schnięcia nie były narażone na przeciągi i wysoką temperaturę.  Bardzo ważną czynnością, o której nie wszyscy wiedzą, jest starcie mleczka, które powstaje po stwardnieniu anhydrytu. Powstające mleczko (po stwardnieniu jest to jasny pył) ma niską wytrzymałość i przyczepność, co spowoduje, że każdy klej odspoi się w tym miejscu. Niewątpliwą zaletą jest też mniejszy ciężar w porównaniu z jastrychami cementowymi, co ma znaczenie przy aplikacji na stropach.

 

 

Serwis używa plików cookies

Korzystanie z zasobów strony oznacza akceptacje

Zrozumiałem

Skontaktuj się z nami:
Projekty: biuro@e-podlogowka.pl | Realizacja usług: 781-601-502

Toggle Bar